မ်က္မၿမင္ရဲ႕ပန္းခင္းေလး

လွပတဲ႔ ပန္းပင္းေလးေတြ ဝိုင္းရံထားတဲ႔ အိမ္ကေလး တစ္လံုးထဲမွာ မ်က္မၿမင္ တစ္ေယာက္ ေနထိုင္တယ္။ ပန္းၿခံေလးထဲမွာ ရွိတဲ႔ ပန္းကေလးေတြက မ်က္မၿမင္ရဲ႕ အခ်ိန္ေပးၿပီး တယုတယ ၿပဳစုမွဳေႀကာင္႔ သာယာလွပလို႔ ေနတယ္။ ေႏြမိုးေဆာင္း သံုးရာသီလံုး သူ႕ရဲ႕ ၿပဳစုယုယမွဳေလးေတြေႀကာင္႔ ပန္းပင္ေလးေတြ က တစ္ေၿဖးေၿဖးမ်ားလာၿပီး ပန္းပင္လယ္ႀကီး တဖြယ္ ၿဖစ္လာတယ္။ ပန္းၿခံအနီးအနား တစ္ဝိုက္ ၿဖတ္သြားသန္းသြားလာႀကတဲ႔ လမ္းသြားလမ္းလာ မွန္သမွ်က မ်က္မၿမင္ရဲ႕ ပန္းခင္းေလးကို ႀကည္႔ၿပီး စိတ္ဝင္စားႀကတယ္။

တစ္ေန႔ေတာ႔ လမ္းသြားလမ္းလာ တစ္ေယာက္က မ်က္မၿမင္ကို ေမးတယ္။

“ ဒီလို လွပတဲ႔ ပန္းပင္ေလးေတြကို ၿပဳစုယုယေနတာ ဘာအတြက္လဲ။ မင္းမွ ဒီပန္းပင္ေလးေတြရဲ႕ အလွအပကို မၿမင္နိဳင္တာ ”

ထိုလူရဲ႕ အေမးစကားကို မ်က္မၿမင္က ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႔ ၿပန္ေၿဖလိုက္တယ္။

“ငါ႔မွာ အေၿဖ၄ခု ရွိပါတယ္။ တစ္ ငါဒီလို ပန္းေလးေတြကို ၿပဳစုရတဲ႔ ဥယာဥ္မွဳးအလုပ္ကို နွစ္သက္ပါတယ္။ နွစ္ ငါစိုက္ပ်ိဴးထားတဲ႔ ပန္းေလးေတြကို ကုိင္တြယ္ခြင္႔ရတယ္။ သံုး ငါစိုက္ပ်ိဳးထားတဲ႔ ပန္းေလးေတြရဲ႕ ရနံကို ငါနမ္းရွိဳက္ခြင္႔ရတယ္။ နံပါတ္ေလး ကေတာ႔ ခင္ဗ်ား ကိုသိခြင္႔ရပါတယ္ ”

“ခင္ဗ်ား မွ က်ဳပ္ကို မသိတာ” လို႔ လမ္းသြား ခရီးသည္က ၿပန္ေၿဖတယ္။

“ဟုတ္ပါတယ္။ က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားကို မသိပါဘူး။ က်ဳပ္ပန္းၿခံနားက ၿဖတ္သြားတဲ႔ လမ္းသြား လမ္းလာ မွန္သမွ် က်ဳပ္ရဲ႕ ပန္းၿခံေလးကိုႀကည္႔ၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာႀကပါတယ္။ ထိုပန္းေလးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေႀကာင္႔ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ေဆြးေႏြးခြင္႔ရပါတယ္။ ထိုအတူ ခင္ဗ်ားလိုပဲ တစ္ၿခား လူေတြနဲ႔ စကားေၿပာခြင္႔ရလို႔ မိတ္အေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြ မ်ားလာပါတယ္ ခင္ဗ်ာ” ၿပန္ေၿဖလိုက္တယ္။

သဘာဝရဲ႕ လွပသာယာမွဳေတြကို ၿမင္ေတြ႔ရတဲ႔ အခါ လူတိုင္းရဲ႕ရင္ကို ႀကည္နူးေစပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႔ေသာ အလွအပတရားေတြက မ်က္စိနဲ႔ မၿမင္နိဳင္ေပမယ္႔ နွလံုးသားက ခံစား နားလည္ ပံုေဖာ္လို႔ရပါတယ္။ လူသားတိုင္းရင္မွာ အလွအပတရားေတြကို ခံစားနားလည္တက္တဲ႔ ေႏြးေထြးတဲ႔ နွလံုးသားတစ္စံု ရွိႀကမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ၿမတ္မြန္

大鵬心靈小品 ထဲကပိုစ္႔ေလးတစ္ပုဒ္ပါ။