လမင္းနွင္႔တိမ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး

By -
မမက “လမင္း”ဆိုရင္
ညီမေလးက ၾကယ္ေလးေပါ႔။

ဟင္႔အင္း
ညီမေလးက “တိမ္”

လမင္းႀကီးက
ႀကယ္ေလးေတြကို ခ်စ္တယ္ေလ ညီမေလးရဲ႕။

ထြန္းလင္းေတာက္ပေနတဲ႔“ႀကယ္”
မၿဖစ္ခ်င္ပါဘူး မမရာ။

တိမ္မၿဖစ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔ညီမေလးရယ္
လမင္းကို တိမ္က အေနွာင္႔အယွက္ေပးေနတာ

အၿမင္မွားေနတာ မမရဲ႕
တိမ္ကလမင္းကို ကာကြယ္ေပးထားတာ။

အို ဘယ္ကလာ
တိမ္ဖံုးပါလို႔ လမသာေလ ညီမေလးရဲ႕

လူေတြက လမင္းရွိရက္နဲ႔ေတာင္
လရဲ႕အလင္းေရာင္ကို အေရးမစိုက္ႀကဘူးေလ

ဒါေပမယ္႔ လမင္းက
အလင္းေရာင္ပဲ ေပးစြမ္းခ်င္တာ သူ႔ေစတနာေပါ႔ညီမေလးရယ္

အဲဒီေတာ႔ တိမ္ကကာကြယ္ေပးထားတယ္
လေရာင္ေပ်ာက္ဆံုးသြားမွ
လူေတြကေတာင္႔တႀကတာပါ။

ဒါဆိုရင္
ၾကယ္ေလးေတြကိုခ်စ္သလို
ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔သူကို ကာကြယ္ေပးတဲ႔
တိမ္ကေလးကိုလည္းခ်စ္တာေပါ႔

တိမ္ေတြ ကာကြယ္ေပးတဲ႔ေန႔ေတြဆို
လမင္းအနားရတာေပါ႔ေနာ္။

{ ျမတ္မြန္ }


တစ္ခါတစ္ေလမွာ ကိုယ္႔အယူအဆေတြနဲ႔ အထင္အျမင္ေတြကို ေျပာင္းလဲလိုက္မယ္ဆိုရင္ အရာရာက ျငိမ္းခ်မ္းသြားမယ္ ထင္တယ္ေနာ္။ ကိုယ္ ဘယ္ေတြးမလဲ အေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။

ps; ခ်စ္ညီမေလး တိမ္ကေလး(ဒီဒီး)နဲ႔ စကားေျပာရင္း ရလိုက္တဲ႔ စိတ္ကူးေလးပါ။ ညီမေလးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။


Comments

noblemoe said…
ကဗ်ာေလးက ေအးေအးေလးနဲ့ခ်ိဳျမသလိုပါပဲ
ကဗ်ာလာခံစားသြားပါတယ္ မမြန္ေရးးး

သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစရွင္း
မိုး
9/15/2010 11:13 AM
blackroze said…
ဟုတ္တယ္အမြန္ေရ...
သူ႕ဘက္ကၾကည္႕ရင္လက္ဖမိုး
ကိုယ့္ဘက္ကၾကည္႕ေတာ့လက္ဖဝါးဆိုတာမ်ိဳးေပါ့
By the way
gmail ကို add ထားတယ္ေနာ္မြန္
9/15/2010 12:04 PM
ေမပယ္လ္ said…
ညီမေလးေနရာက အေတြးေလးကုိ
ပုိသေဘာက်တယ္...ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကုိယ္က တိမ္ေလးေတြ
ပုိခ်စ္တာကုိး..။
ကဗ်ာေလး လွတယ္။
9/15/2010 12:22 PM
ျမေသြးနီ said…
ကဗ်ာေလးက ရိုးရွင္းၿပီး စြဲၿငိစရာေလး...
ကဗ်ာေလးဖတ္ရင္း...
တိမ္ေတြကို ခ်စ္တဲ့သူဆိုေတာ့...
တိမ္ေတြေပၚ ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားတယ္..။
9/15/2010 12:49 PM
ၿငိမ္းစိုးဦး said…
မိသားစု သင့္ျမတ္မႈ အက်ိဳးကို ျပေနေသာကဗ်ာ အျဖစ္ခံစားရပါတယ္ ...
ၿငိမ္းစိုးဦး
9/15/2010 2:03 PM
သိဂၤါေက်ာ္ said…
တိမ္ကေလး ဘက္က ေတြးတဲ့ အေတြးေပါ့.. ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္..
9/15/2010 2:20 PM
ကိုရီး{ကိုၾကီး} said…
တိမ္ေလးကိုလဲ ခ်စ္တယ္
လမင္းကိုလဲ ခ်စ္တယ္......
ဒါပါဘဲ။

ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ကိုရီး{ကိုၾကီး}
9/15/2010 2:30 PM
အႏိႈင္းမဲ့ said…
လမင္းကုိေရာ..တိမ္ကုိပါခ်စ္တယ္... ၾကယ္ေလးေတြကုိလဲခ်စ္တယ္..
ဒါေပမယ့္...မုိးကုိေတာ့ မခ်စ္တတ္ဘူး..:)
ဒီကဗ်ာေလးက ရုိးရုိးရွင္းရွင္းနဲ႔ ခ်စ္စရာေလး.. :)
မေတြ႔တာေတာင္ ၾကာၿပီေနာ္..အမြန္ေလး
9/15/2010 3:07 PM
ညီမိုး said…
ေကာင္းတယ္ မမြန္
9/15/2010 5:54 PM
SHWE ZIN U said…
ကဗ်ာ ခ်ဳိခ်ဳိေလး ကိုဖတ္သြားတယ္ဗ်ာ

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး
9/15/2010 6:15 PM
ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said…
ညီမေလးေရ
ခ်စ္စရာအေရးအသားေလးကို လာဖတ္သြားပါတယ္
တိမ္ေရာၾကယ္ေရာ လမင္းပါ ကိုယ္စီအသံုး၀င္မႈေတြ ရွိေနၾကမွာပါေနာ္...တိမ္ကိုခ်စ္သူကလည္း သူ႕အေတြးနဲ႕သူ၊ လနဲ႕ၾကယ္ကို ခ်စ္သူကလည္း သူ႕အေတြးနဲ႕သူ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္..
ခ်စ္သူကို အကာအကြယ္ေပးခ်င္တဲ႕ စိတ္ကေလးကေတာ႕ ႏူးညံ႕လွပျပီး ခ်စ္စရာအေကာင္းဆံုးေပါ႕ကြယ္။


ခ်စ္တဲ႕

မေခ်ာ
9/15/2010 7:04 PM
အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said…
ခ်စ္စရာ ကဗ်ာေလး ကို လာဖတ္သြားတယ္ ညီမေလးေရ...
9/15/2010 8:37 PM
ညလင္းအိမ္ said…
မြန္႔ ကဗ်ာေလး အရမ္းေကာင္းတယ္ ...
တိမ္ကေလးရဲ႕ စိတ္ကုိ သေဘာက်တယ္ ...
အဲလို အေတြးမ်ိဳးေတြနဲ႔ တိမ္ကေလး ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ...
လမင္းလည္း ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ...
ျငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ စိတ္ကူးေလးေတြေၾကာင္႔ အားလံုးအားလံုး ျငိမ္းခ်မ္းပါေစဗ်ာ ...

ကဗ်ာေလးကုိ ႏွစ္သက္လို႔ ေကာ္ပီယူျပီး သိမ္းထားပါရေစခင္ဗ်ာ ..

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ညလင္းအိမ္
9/15/2010 11:37 PM
blackcoffee said…
ကိုယ့္အယူ အဆနဲ ့ကိုယ္၊
ကိုယ္ထင္တာ ကိုယ္မွန္တာေပါ့
သူငယ္ခ်င္း မင္း.. မွန္တယ္
9/16/2010 2:24 AM
PhyoPhyo said…
ခ်ုဳိခ်ဳိ ေအးေအးကဗ်ာေလး
ခ်စ္စရာကဗ်ာေလးပါ၊
ခ်စ္တဲ့
9/16/2010 2:36 AM
sosegado said…
တစ္ခါတစ္ေလ အဲဒီလုိေတြးၾကည့္တာေကာင္းပါတယ္၊
စိတ္ကူးေကာင္းေလးေတြ ေပၚလာတယ္၊
တိမ္ေတြကုိ အေပၚစီးကၾကည့္ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ဘူးတယ္၊
9/16/2010 8:43 AM
အင္ၾကင္းသန္႕ said…
ကဗ်ာေရးတဲ့သူလိုပဲ ကဗ်ာေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းလုိက္တာ.... :))

ခ်စ္တဲ့
ဂ်င္း
9/16/2010 10:02 AM
ခုိင္နုငယ္ said…
ဟုတ္ပ ကဗ်ာေလးက
ညက္ညက္ေလးနဲ႔ခ်စ္စရာအေရးအဖြဲ႕
တိမ္ကေလးေရာ။လမင္း၊ၾကယ္ကေလးေတြ
အားလုံး သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ကုိယ္စီအသုံး၀င္မူ႔ေလးေတြ
ရွိပါတယ္။ မြန္ေရ..ျမင္ေအာင္ၾကည္႔တတ္ဖုိ႔ပဲလုိတာ။


ခင္မင္စြာျဖင္႔
ခုိင္နုငယ္
9/16/2010 5:00 PM
ခ်ိဳက် said…
ဟိုဘက္ကၾကည့္ေတာ့လည္း မြန္ ဒီဘက္ကျပန္ၾကည့္ေတာ့လည္း မြန္ပဲ မြန္နဲ႔ မြန္နဲ႔ ေပါင္းေတာ့ မြန္မြန္ရတယ္ အင္း အားးးးး ပိုရႈပ္သြားျပီ ဟီး
စိတ္ကူးေလးေကာင္းပါ၏

ခင္တဲ့(ခ်ိဳက်)
9/17/2010 9:45 AM
ျမစ္က်ဳိးအင္း said…
ဒီလိုေတြလည္း ေရးတတ္တယ္ေပါ့။

ညေနခင္းမွာ တိမ္ေတြေမ်ာလြင့္တာကို ၾကိဳက္တယ္။ ရွားရွားပါးပါး ေမာ့ၾကည့္တဲ့ ညတခ်ဳိ႕မွာေတာ့ လမင္းကို ရွင္းရွင္းေလးပဲ ျမင္ခ်င္တယ္။
9/17/2010 4:00 PM
flowerpoem said…
အမေရ အေတြးအေခၚေလးေတြ ေကာငး္လိုက္တာ
9/18/2010 4:25 PM
သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said…
လမင္းႏွင့္တိမ္။
ႏွစ္ခုလုံး လုိအပ္တာပါဘဲ။ သဘာ၀တရားေတြက ေလာကႀကီးကုိ ဒီလုိဘဲ အလွဆင္ေပးၾကတယ္။ အလုပ္အေကၽြးျပဳၾကတယ္ေလ။ စဥ္းစားတတ္ရင္ အားလုံးတန္ဖုိးရွိတာေတြခ်ည္းပါ။

ခင္မင္လ်က္
ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)
9/18/2010 10:23 PM
စိတ္၏ေၿဖရာ said…
ဟုတ္ပါတယ္ညီမရယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳလိုခ်င္ရင္စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေတြးတတ္
ဖို့ဘဲလိုတာပါ။ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အေတြးနဲံ့အေရး
ေလးပါဘဲ။
9/20/2010 2:24 AM
Crystal said…
စာသားေလးနဲ႔ အဓိပၸါယ္က အကိုက္ပဲ။
9/20/2010 9:56 PM
ေ၀လင္း said…
ေတာ္ေတာ္လွတယ္...
9/26/2010 1:33 AM
ေရသန္႔ said…
ကဗ်ာေလးနဲ့ မွတ္ခ်က္ေလးကို သေဘာက်တယ္
10/05/2010 12:28 PM
Anonymous said…
ေတြးစရာေလးေတြနဲ ့ေအးခ်မ္းသလိုေလး ခံစားရတဲ့
ကဗ်ာေလးပါ။ အယူအဆမတူၾကတာေလးေတြ ရွိေနေပမဲ့
ကိုယ္ဆီ ယံုၾကည္ခ်က္ေလးေတြ၊ ခံယူခ်က္ေလးေတြနဲ ့
တစ္မ်ိဳးဆီေတာ့ အဓိပ္ပါယ္ ရွိေနၾကတယ္ေလ။
...ခင္မင္လွ်က္...ခင္မာလာေအာင္..:)
10/10/2010 5:47 PM
သစ္နက္ဆူး said…
မျမတ္မြန္
မာနဲ ့ပီတိမွာ ကြန္မန္ ့ေရးခဲ ့ပါတယ္..
ေရႊသီရိဆီကတဆင့္ ၀င္လာတာပါ..။က်ေနာ္ စီေဘာက္မွာ ေရးခ်င္တာ ေရးလို ့မရပါ..။
10/10/2010 9:43 PM
ဘရာဗို said…
ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ထြက္လာတာပဲ

ကိုယ္႕အေတြးနဲ႕ ကိုယ္ပါပဲ
ကေလး ဆိုေတာ႕လည္း ကေလး အေတြးေပါ႕
10/17/2010 9:26 PM
လသာည said…
ဒီလိုအေတြးကဗ်ာေလးေတြ တအားခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ သေဘာက်တယ္။
11/09/2010 8:00 PM
သိ ဂၤ ါ ရ said…
လမင္း ၊ တိမ္ ၊ ၾကယ္ ... ၾကယ္ ...
တိမ္ေတြက ၾကယ္ေတြကိုေရာ အကာအကြယ္ ေပးတတ္ပါသလား မျမတ္မြန္ ... :)
7/07/2012 8:32 PM
Yoemyaykya said…
အေတြးဆန္းဆန္းေလးပဲ။ ဖတ္ပီး ႀကည္ႏူးမိပါတယ္။ က်ေနာ္ဆိုလဲ ႀကယ္လို႕ပဲ ေၿဖမိမလားပဲ။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ လမင္းနဲ႕ ႀကယ္ကိုပဲ တြဲၿမင္မိတာကိုး။
ရင္ထဲရိွတဲ့အတိုင္းခ်ေရးလိုက္တာပါ။ စာေတြတင္ပါဦးအစ္မၿမတ္မြန္။
1/07/2013 2:19 PM
ႊThwin said…
တိမ္ဖုံးေနမွ လမင္းရဲ့အလင္းေရာင္ကို လူေတြက တန္ဖိုးထား လိုခ်င္ၾကတယ္ဆိုတာ ဟုတ္တယ္ေနာ္။ မရွိေတာ့မွ ပိုျပီး တန္ဖိုးထားတတ္ၾကတယ္။ ကဗ်ာ ေလးဆီက အသိ ေတြ၊ အေတြးေတြ အမ်ားၾကီး ရလိုက္ပါတယ္။
4/17/2013 5:03 PM
Post a Comment

Popular posts from this blog

အနာဂတ္ဆိုတာ မေရာက္ေသးတဲ့ ပစၥဳပၸန္

By -
Image
ကြ်န္ေတာ္က အိပ္မက္ကို လိုက္ရွာေနတဲ့သူ။ ရွာသာရွာေနတာ ခုခ်ိန္ထိ အိပ္မက္ဆိုတာ မေတြ႔ဖူးေသးဘူး။ အိပ္မက္က အလံုးလား၊ အဝိုင္းလား၊ အျပားလားလည္း ကြ်န္ေတာ္မသိဘူး။ အိပ္မက္ကို သိတဲ့ လူတစ္ခ်ိဳ႔ကေတာ့ ေျပာတယ္။ အိပ္မက္ဆိုတဲ့ အရာက တန္းခိုးစြမ္းအင္ေတြ ရွိတယ္တဲ့ ။ အဲ့ဒီအိပ္မက္က လူစြမ္းေကာင္းေတာင္ျဖစ္ေစနိဳင္တယ္တဲ့။ ျဖစ္ခ်င္တာကို ေတာင့္တရံုပဲ အကုန္ျဖစ္ေစတယ္ဆိုပဲ။ ေတာင့္တရံုနဲ႔ ျဖစ္ေစနိဳင္တဲ့ အဲဒီအိပ္မက္ကို ကြ်န္ေတာ္ျမင္ခ်င္၊ ေတြ႔ဖူးခ်င္တယ္။ ေတာင့္တရံုနဲ႔ လူစြမ္းေကာင္းျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္လည္း ျဖစ္ခ်င္တာေပါ့။ ဘာမွမလုပ္ရပဲ အိပ္မက္ရွိရံုနဲ႔ အားလံုးျဖစ္မယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လို အစြမ္းမ်ဳိးပါလိမ့္။ အိပ္မက္ကိုလိုခ်င္ရင္ အေမွာင္ထုထဲမွာ ရွာရမယ္ဆိုတဲ့ သဲလြန္စရတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ အိပ္မက္ကို နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ၾကံဳခ်င္တဲ့ေန႔ကစျပီး အေမွာင္ထုေပါင္းေျမာက္ျမားစြာကို ကြ်န္ေတာ္ေလွ်ာက္ခဲ့ျပီးျပီ။ ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိေတာ့ မေတြ႔ေသးဘူး။ အဲဒီေလာက္ စြမ္းအားရွိတဲ့ အရာကို မရရေအာင္ ရွာမယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ထားျပီးျပီ။ တစ္ေန႔ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း အေမွာင္ထုတစ္ခုကို တိုးဝင္လိုက္တဲ့ အခါမွာ လမ္းမတစ္ခုထက္ေပၚ ကြ်န္ေတာ္ ေရာက္ေနခဲ့တ
ဆက်ဖတ်ရန်

ႏြားအို

By -
Image
“မောနင်း” “မောနင်းချိုလေး ” ကုမ္ပဏီထဲ အဝင်မှာပင် ချိုလေးက လှမ်းနှုတ်ဆက်သဖြင့် ပြန်နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ “နေကောင်းသွားပြီလား” “ကောင်းကောင်းတော့မပျောက်သေးဘူးဟ။ လူကတော့နည်းနည်းနုံးနေသေးတယ်”နေမကောင်း၍ ခွင့်ယူထားရာမှ အလုပ်ပြန်တက်သည့် ကျွန်မကို လုပ်ဖော်ကိုင်ဘက် ဖြစ်သည့် ချိုလေးက သတင်းမေးခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်မ၏ အလုပ်စားပွဲတွင် ပစ္စည်းများ နေရာချနေစဉ် ချိုလေးက အနားရောက်လာကာ အသာလက်ကုတ်သည်။ ဘာလဲ ဆိုသည့်သဘောဖြင့် ကျမက မေးဆတ်ပြလိုက်တော့ “လေးလေ အလုပ်ထွက်ပြီ သိလား” “ဟင်... ဘာဖြစ်လို့လဲ။ ဟုတ်လို့လား။ မဖြစ်နိုင်တာ”  “တကယ်ပြောတာပါဆို။” “ဟယ် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ။ စိတ်မကောင်းစရာ” “အေးလေ။ နေအုံးဟာ။ အလုပ်အားမှ ပြောပြမယ်။ ” အလုပ်တက် ခေါင်းလောင်းသံ မြည်နေသဖြင့် ချိုလေးလည်း သူ့နေရာသို့ ပြန်သွားသည်။ ကျန်ရစ်ခဲ့သည့် ကျွန်မမှာတော့ စာပွဲပေါ်က စာရွက်စာတမ်း တစ်ချို့ကို ရှင်းလင်းရင်း ချိုလေးပြောခဲ့သည့် လေးလေအလုပ်ထွက်ပြီဆိုသည့် သတင်းက အတွေးထဲဝင်လျှက်ရှိနေသည်။ ထိုသတင်းက မယုံနိုင်စရာဖြစ်သလို စိတ်မကောင်းစရာသတင်းလည်း ဖြစ်သည်။ လေးလေ၏ လုပ်သက်အရဆိုလျှင် ပင်စင်ယူရန် အချိန်သိပ်မလိုတော့။ နောက် နှစ် နှစ်ခန့်ဆိုလျှင် ပင်စင်ရတော့မည်။ ထို့ကြ
ဆက်ဖတ်ရန်

ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔ပါဘူး

By -
ကြ်န္မကို နယ္ျမိဳ႕ကေလးတစ္ျမိဳ႕မွာေမြးဖြားခဲ့သည္။  ေမြးဖြားၿပီးသည့္ေနာက္ ေမေမကမီးတြင္းထဲမွာပဲ ဆံုးပါးသြားခဲ့ရသည္။ မိတဆိုးေလးျဖစ္ခဲ့ရသည့္ ကြ်န္မကို ေဖေဖက သူ႔ဘဝတစ္ခုလံုး ပံုေအာၿပီး အခ်စ္ပိုခဲ့ပါသည္။ ကြ်န္မက ေဖေဖ၏ အသဲႏွလံုးျဖစ္သလို သူ႔ဘဝ သူ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တခုဆိုတဲ့ လြမ္းဆြတ္တမ္းတမႈအေငြ႔အသက္ေလးပါတဲ့ စကားတခြန္းကို က်ြန္မသိတတ္စ အရြယ္ထဲက မၾကာခဏၾကားေနခဲ့ရသည္။  တကယ္လည္း ေဖေဖကြ်န္မကို သိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါသည္။ ေမေမဆံုးပါးသြားေတာ့ ေဖေဖ့ အစ္မျဖစ္သည့္  အေဒၚၾကီး၏ လက္ေပၚတြင္ ကြ်န္မ၏ ငယ္ဘဝသည္ ေမာင္ႏွမသားခ်င္း မရွိဘဲ ၾကီးျပင္းခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ကြ်န္မ၏ ကစားေဖာ္ ကစားဖက္မွာ ေဖေဖျဖစ္ခဲ့သည္။ ေဖေဖအလုပ္က ျပန္လာခ်ိန္တိုင္း ကြ်န္မ ေဆာ့ကစားခ်င္သည့္ ကစားနည္းမ်ဳိးစံုကို မျငီးမျငဴ အေဖာ္လုပ္ေပးေလ့ရိွသည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ ျပန္ေတြးမိတိုင္း ေဖေဖ့ကို ေက်းဇူးတင္ရင္း သနားေနမိေတာ့သည္။ ေဖေဖ့ခမ်ာ အလုပ္က ပင္ပင္ပန္းပန္း ျပန္လာခ်ိန္မွာေတာင္ အဆင္သင့္ ခူးခပ္ေကြ်းေမြးျပုစုေစာင့္ေရွာက္မည့္ အိမ္ရွင္မမရွိသည့္အျပင္ သမီးျဖစ္သူ ကြ်န္မအလိုကို လိုက္ၿပီး မျငီးမျငဴ အေဖာ္လုပ္ ေဆာ့ကစားေပးခဲ့ရွာတာတဲ့ ကြ်န္မငယ္ဘဝကိုေတြး
ဆက်ဖတ်ရန်