Posts

Showing posts from April, 2010

မ်က္မၿမင္ရဲ႕ပန္းခင္းေလး

လွပတဲ႔ ပန္းပင္းေလးေတြ ဝိုင္းရံထားတဲ႔ အိမ္ကေလး တစ္လံုးထဲမွာ မ်က္မၿမင္ တစ္ေယာက္ ေနထိုင္တယ္။ ပန္းၿခံေလးထဲမွာ ရွိတဲ႔ ပန္းကေလးေတြက မ်က္မၿမင္ရဲ႕ အခ်ိန္ေပးၿပီး တယုတယ ၿပဳစုမွဳေႀကာင္႔ သာယာ လွပ လို႔ ေနတယ္။ ေႏြမိုးေဆာင္း သံုးရာသီလံုး သူ႕ရဲ႕ ၿပဳစုယုယမွဳေလးေတြေႀကာင္႔ ပန္းပင္ေလးေတြ က တစ္ေၿဖးေၿဖးမ်ားလာၿပီး ပန္းပင္လယ္ႀကီး တဖြယ္ ၿဖစ္လာတယ္။ ပန္းၿခံအနီးအနား တစ္ဝိုက္ ၿဖတ္သြားသန္းသြားလာႀကတဲ႔ လမ္းသြားလမ္းလာ မွန္သမွ်က မ်က္မၿမင္ရဲ႕ ပန္းခင္းေလးကို ႀကည္႔ၿပီး စိတ္ဝင္စားႀကတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ႔ လမ္းသြားလမ္းလာ တစ္ေယာက္က မ်က္မၿမင္ကို ေမးတယ္။ “ ဒီလို လွပတဲ႔ ပန္းပင္ေလးေတြကို ၿပဳစုယုယေနတာ ဘာအတြက္လဲ။ မင္းမွ ဒီပန္းပင္ေလးေတြရဲ႕ အလွအပကို မၿမင္နိဳင္တာ ” ထိုလူရဲ႕ အေမးစကားကို မ်က္မၿမင္က ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႔ ၿပန္ေၿဖလိုက္တယ္။ “ငါ႔မွာ အေၿဖ၄ခု ရွိပါတယ္။ တစ္ ငါဒီလို ပန္းေလးေတြကို ၿပဳစုရတဲ႔ ဥယာဥ္မွဳးအလုပ္ကို နွစ္သက္ပါတယ္။ နွစ္ ငါစိုက္ပ်ိဴးထားတဲ႔ ပန္းေလးေတြကို ကုိင္တြယ္ခြင္႔ရတယ္။ သံုး ငါစိုက္ပ်ိဳးထားတဲ႔ ပန္းေလးေတြရဲ႕ ရနံကို ငါနမ္းရွိဳက္ခြင္႔ရတယ္။ နံပါတ္ေလး ကေတာ႔ ခင္ဗ်ား ကိုသိခြင္႔ရပါတယ္ ” “ခင္ဗ်ား မွ က်ဳပ္ကို မသ

အတာေရနဲ႔မုန္႔လံုးေရေပၚ

Image
ၿပီးခဲ႔တဲ႔ တနဂၤေႏြက ဒီနိင္ငံမွာ ၿမန္မာသႀကၤန္ပြဲေတာ္ က်င္းပပါတယ္။ က်ံဳးေဟာ္ၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕ ၿမန္မာအစားအစာေတြေရာင္းတဲ႔ ဟႊားက်င္းက်ဲဆိုတဲ႔ လမ္းမွာ လုပ္ပါတယ္။ ဒီရပ္ကြက္ေလးက ၿမန္မာလူမ်ဳိး မ်ားစြာ ေနထိုင္တဲ႔ ရပ္ကြက္ေလးလည္းၿဖစ္တယ္။ ဟႊားရွင္းက်ဲဆိုတဲ႔ လမ္းေလးထဲ ဝင္လိုက္တာနဲ႔ ဆိုင္တိုင္းမွာ ၿမန္မာအစားစာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၿမန္မာလိုေၿပာၿပီး မွာစားလို႔ရပါတယ္။ အိမ္နဲ႔ သိပ္မေဝးလွေပမယ္႔ နွစ္တိုင္း ေရသြားေဆာ႔ေလ႔ေတာ့ မရွိပါဘူး။ သႀကၤန္အစီအစဥ္ကို တီဗီကေန တစ္ေန႔လံုး တိုက္ရိုက္ လြင္႔ေပးတာေႀကာင္႔ ေရစိုစရာ မလိုပဲ အိမ္က ႀကည္႔ရတာလည္း အရသာ တစ္မ်ိဳးပါပဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေရလာေဆာ႔ရင္း ကြ်န္မ ဆီလာလည္ႀကပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြစံုေနတာနဲ႔ မုန္႔လံုးေရေပၚ လုပ္ၿဖစ္သြားတယ္။ ပထမဦးဆံုး ကိုယ္တိုင္ လုပ္တဲ႔ မုန္႔လံုးေရေပၚေလးေပါ့။ လုပ္ရတာ လြယ္ေပမယ္႔ ေကာက္ညင္းမွဳန္႔ကို ေရေဖ်ာ္ၿပီး နယ္ရတာ လက္ေတာင္ ေညာင္းတယ္။ ေကာက္ညင္းက စီးၿပီး ကပ္ေနေတာ႔ မနည္းနယ္လိုက္ရတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔စုၿပီ တိုက္ရိုက္လာတဲ႔ သႀကၤန္အစီစဥ္ေလးႀကည္႔ရင္း မုန္႔လံုးေရေပၚ လံုးၿဖစ္ႀကတယ္။ မုန္႔လံုးေရေပၚလုပ္ရတာ အရမ္းလြယ္ပါတယ္။ ပါဝင္တဲ႔ ပစၥည္းကလည္း သိပ္အမ်

အၿပာေရာင္ရက္ၿမတ္

“ကလင္ ကလင္” ဝရန္တာက ေခါင္းေလာင္း ဆြဲသံၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ကြ်န္မ အိပ္ရာေပၚက အလွွ်င္ၿမန္ ဆင္းလိုက္ရင္း ေစာေစာစီးစီး ဘယ္သူမ်ား ေခါင္းေလာင္းလာဆြဲပါလိမ္႔လို႔ ပါးစပ္က ဖြဖြေလး ေရရြတ္လိုက္မိသည္။ ဟယ္ေတာ႔ ဘုရားေရ.. ဒီေကာင္ေတြ ေစာေစာစီးစီး ငါ႔အိမ္ေအာက္ ေရာက္ေနၿပီ။ မနက္၆နာရီပဲ ရွိေသးခ်ိန္တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ကြ်န္မအိမ္ေအာက္ ေရာက္လာသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ဘာလာလုပ္ႀကတာပါလိမ္႔။ အားလံုးက ကြ်န္မ အခန္းရွိရာ ဝရန္တာေလးကို ေမာ႔ႀကည္႔ေနသည္။ အိပ္ခ်င္စိတ္ မေျပေသးဘဲ ဝရန္တာ အၿပင္ဘက္ ထြက္လာတဲ႔ ကြ်န္မကို အားလံုးက ေမာ့ႀကည္႔ရင္း "ေဟးမြန္ေရ..ငါတို႔ေရာက္ေနၿပီ။ ၿမန္ၿမန္ၿပင္ဆင္ၿပီး ဆင္းလာခဲ႔ ဒါပဲ။ " "ဘာတုန္ဟ ေစာေစာစီးစီး ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ၿဖင္႔ မေရာက္ေသးပဲ အေစာႀကီး ဘာလာလုပ္တာလဲ ။ ငါဒီမွာ အိပ္ေကာင္းတုန္း ရွိေသးတယ္ဟာ။ " "ဆင္းမွာသာဆင္းလာပါ။ ေက်ာ္ၾကားမုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္မွာ ထိုင္ေစာင္႔ေနမယ္။ ၿမန္ၿမန္ဆင္းလာေနာ္။ " ေၿပာေၿပာဆိုဆိုႏွင့္ တဟီးဟီး တဟားဟား ရယ္ေမာကာ အုပ္စုလိုက္ ထြက္သြားႀကသည္။ လက္ထဲမွာလည္း ကြ်တ္ကြ်တ္အိတ္ေလးေတြ ကိုယ္စီႏွင့္ၿဖစ္သည္။ ကြ်န္မေနသည့္ တိုက