ေရသန္႔ဗူးခြံအတၱ

ကြ်န္မ လုပ္တဲ႔ ကုမၸဏီအနီးနားမွာ စက္ရံုေတြ ေက်ာင္းေတြ ရွိတာေႀကာင္႔ ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုရင္ ဆိုင္တိုင္းလိုလို လူမ်ားပါတယ္။ ဆိုင္ေတြက ပစ္တဲ႔ တစ္ခါသံုး ေရသန္႔ဗူးေတြ စကၠဴ ပန္းကန္ေတြ ခြက္ေတြကို ေကာက္တဲ႔ အသက္ႀကီးႀကီး အဖိုးအိုေတြ အဖြားအိုေတြကလည္း မ်ားသားရယ္။ အသက္အရြယ္ႀကီးတဲ႔ အဖိုးအဖြားေတြ စကၠဴဗူးေတြ ေရသန္႔ဗူးေတြ လိုက္ေကာက္ေနရတာ ၿမင္ေတာ႔ စိတ္မေကာင္း ၿဖစ္မိတယ္။ ေရဗူးေတြ ခြက္ေတြ ေပါတဲ႔ နိုင္ငံဆိုေတာ႔ လႊတ္ပစ္ ပစၥည္းေတြကလည္း မ်ားပါတယ္။ အိမ္မွာဆိုရင္ စကၠဳဗူးေတြကို ေသေသၿခာၿခာေခါက္၊ ေရသန္႔ဗူးခြံေတြ အေအးဗူးခြံေတြဆိုရင္ ေၿခေထာက္နဲ႔ ၿပားေနေအာင္တက္နင္း၊ အိတ္တစ္အိတ္ထဲမွာ ထည္႔ၿပီး လိုက္ေကာက္တက္တဲ႔ အဖိုးအဖြားေတြ ေတြ႔ရင္ ေပးပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ႔ အိမ္က သားသမီးေတြက မေစာင့္ေရွာက္လို႔ ေကာက္ရတာျဖစ္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ႔ ပိုက္ဆံရွိရဲ႕နဲ႔ အပိုဝင္ေငြရေအာင္ဆိုၿပီး ေကာက္တာလို႔ တစ္ခါ သတင္းထဲမွာ ဖတ္ဖူးလိုက္ေသးတယ္။ အမွိဳက္ကား အေရွ႔မွာ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး အိမ္ေတြက လႊတ္ၿပစ္တဲ႔ စကၠဴဗူးေတြ၊ အေအးဗူး၊ ေရသန္႔ဗူး အစရွိတဲ႔ ေရာင္းလို႔ ရတာ မွန္သမွ် ေရွ႕က ဦးေအာင္ လိုက္သိမ္းတတ္ႀကတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ေကာက္တဲ႔ လူမ်ားတဲ႔ အခါ သူထက္ငါ အလုအယက္ ေကာက္ႀကရင္း ရန္ၿဖစ္ႀကတာကို ေတြ႔ရၿပန္ပါတယ္။ ေရသန္႔ဗူးေပၚမွာ ထားတဲ႔ သူတို႔ေတြရဲ႕ အတၱေပါ႔။

လြန္ခဲ႔တဲ႔တစ္ပါတ္ေက်ာ္ေလာက္ကေပါ႔ ထမင္းဗူးမပါေတာ႔ အၿပင္မွာ ထြက္စားပါတယ္။ ေခါက္ဆြဲဆိုင္နား ေရာက္ေတာ႔ အသက္၃၀ေလာက္ ရွိတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ ေရသန္႔ဗူးေတြ လိုက္ေကာက္တယ္ ထင္ပါရဲ႕ ေဟာင္းေဟာင္းႏြမ္းႏြမ္း စုတ္စုတ္ၿပတ္ၿပတ္နဲ႔ ။ ထိုလူက တုန္တုန္ခ်ိခ်ိနဲ႕ အသက္ေတာ္ေတာ္ႀကီးပံုရတဲ႔ အဖိုးအိုကို လက္သီးေတြနဲ႔ ပိတ္ထိုး တစ္ဘုန္းဘုန္း နဲ႕ထုရိုက္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ အဖိုးအိုက ဘာတစ္ခုမွ ၿပန္မခုခံတဲ႔ အၿပင္ “ ခြင္႔လြတ္ပါကြာ ငါမသိလို႔ပါ ” ဆိုၿပီး ေတာင္းပန္ေနေသးတယ္။ ခံေနရတဲ႔ အဖိုးအိုဘက္က ဝင္ဆြဲဲမယ္႔လူမရွိဘူး။ အင္အား မမွ်မွန္းသိေပမယ္႔ အားလံုးက ဝိုင္းႀကည္႔ေနႀကေတာ႔ မိန္းကေလးၿဖစ္တဲ႔ ကြ်န္မက ေဘးနားက ႀကည္႔ၿပီး ေဒါသ ထြက္ေနရံုက လြဲၿပီး ဘာမွ မတက္နိုင္ခဲ႔။

အစအဆံုး မၿမင္လိုက္ရေတာ႔ ဘာၿဖစ္မွန္းေတာ႔ မသိဘူးေပါ႔။ အနီးနားမွာ ႀကည္႔ေနတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို ေမးႀကည္႔မိပါတယ္။ အဖိုးအိုက ဘာမ်ား လုပ္မိလို႔ ဒီလို အနိဳင္က်င္႔ရတာလဲေပါ႔။ ဟိိုလူေကာက္ထားတဲ႔ ေရသန္႔ဗူး ကို အဖိုးအိုက သြားယူမိလိုက္လို႔ တဲ႔ေလ။ ေၿသာ္....ၿဖစ္ရေလ ေရသန္႔ဗူးခြံေလး တစ္ဗူးနဲ႔ အဲေလာက္ေတာင္ ရန္ရွာရလား ဆိုၿပီး ထိုလူရဲ႕ အတၱစိတ္ကို ၿမင္မိတယ္။ အဖိုးအိုက မသိလို႔ ယူမိတာကို ေတာင္းပန္ေနေပမယ္႔ ထိုလူရဲ႕စိတ္က ငါ႔ပစၥည္းဆိုတဲ႔ အတၱစိတ္ေႀကာင္႔ ရန္ရွာပါေတာ႔တယ္။ လူရဲ႕အတၱဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ ေႀကာက္စရာ ေကာင္းသလဲ ဆိုတာ။ အသက္ႀကီးတာ ငယ္တာ မ်က္စိထဲမွာ မၿမင္ေတာ႔ဘူး။ ငါပစၥည္းဆိုတဲ႔ အတၱစိတ္က အသိညာဏ္ကို ဖံုးလြမ္းသြားေတာ႔တယ္။ တန္ဖိုးအနည္းအမ်ား ဆိုတာထက္ မိမိပစၥည္းဆိုတဲ့ အတၱေၾကာင့္ သက္ႀကီးရြယ္အို ဆိုတဲ့ အသိေပ်ာက္သြားရတာေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မထိန္းခ်ဳပ္နိင္ၿခင္း တစ္မ်ဳိးျဖစ္သလို စိတ္ဓါတ္ညံ့ဖ်င္းမႈ လို႔ပဲမွတ္ခ်က္ခ်မိလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင္႔

ၿမတ္မြန္