ခႏၶာရပ္ခ်ိန္
ဘယ္အရာမဆို တည္တံၿခင္း နဲ႔ ပ်က္စီးၿခင္း အဆိုးနဲ႔အေကာင္း ဒြန္တြဲေနတက္တာ.. အခ်ိန္ေတြ ႀကာလာေလ အသံုးၿပဳတာ မ်ားလာေလ ပ်က္စီးဖို႔ အခြင္႔ေရးပိုမ်ားေလ.. ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး ခြန္အားေတြကို ထုတ္ပိုး ခရီးေပါင္းမ်ားစြာကို ခ်ီတက္ေနခဲ႔တယ္ ေလာင္စာေတြကုန္ခမ္း ေလာင္ၿမိဳက္ၿခင္းေတြ မီးခိုးတိတ္ခ်ိန္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းၿခင္းမွာ အဆံုးသတ္တယ္။ ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင္႔ ၿမတ္မြန္ ps;ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လွပါတယ္ဆိုတဲ႔ လူပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ တစ္ေန႔ ကိုယ္႔လမ္းကိုေလွ်ာက္ရမွာပါ..။ ဘယ္သူမွ ဆြဲထားလို႔ မရနိဳင္ပါဘူး။ ထြက္သြားတဲ႔ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ေလးမွာပဲ ေနာက္ေက်ာကို ႀကည္႔ရင္း ဆုေတာင္းေပးေနရံုပါပဲေလ..။ အမွန္တကယ္ ခႏၶာခ်ဳပ္ၿငိမ္းခ်ိန္ကို မေရာက္ေသးသ၍ သူရဲ႕ေရွ႔ဆက္ရမယ္ ေနာက္ဘဝဆိုတဲ႕ ခရီးေပါင္းမ်ားစြာအတြက္..။