ေဒၚခင္ တစ္ေယာက္ ပန္းပင္ေတြေရေလာင္းရင္း အိမ္ထဲမွ ပိုက္ဆံအိတ္ေလး ရမ္းကာရမ္းကာျဖင့္ ထြက္လာသည့္ သမီးေလး ဝတ္ရည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။
“ သမီး...ဒါက ဘယ္ကိုတုန္း”
“သင္တန္းေလ ေမေမရဲ႕”
“သင္တန္းက မေန႔က သြားတယ္ မဟုတ္လား”
“မေန႔က တက္တာက စကားေျပာ သင္တန္း ေမေမရဲ႕။ ဒီေန႔က ကြန္ျပဴတာ သင္တန္းေလ”
“မေန႔က စကားေျပာ သင္တန္း။ ဒီေန႔က ကြန္ျပဴတာ။ မနက္ျဖန္ၾကေတာ့ ဘာအေၾကာင္းျပအံုးမလဲ ။ သမီးေနာ္...ဆယ္တန္းေျဖျပီးထဲက အေၾကာင္းျပခ်က္ မ်ိဳးစံုနဲ႔ အျပင္ကို သြားေနတယ္။မိန္းကေလး တန္မဲ့ လမ္းမ်ားတာ ေမေမ မၾကိဳက္ဘူးလို႔ ဘယ္ႏွစ္ခါ ေျပာရမလဲ။”
“ေမေမကလဲ ..သမီးကိုဆို ေတြ႔တာနဲ႔ ဆူေနတာပဲ ။ အဲဒါေတြေၾကာင့္ စိတ္ညစ္တာ။ ”
“အမေလးေတာ္...ဒါေလးေျပာတာနဲ႔ စိတ္ညစ္ရတယ္ရွိေသး။လမ္းမ်ားျပီး ..ညည္း ဒုကၡေရာက္မွာ စိုးလို႔ေျပာေနတာေလ။”
“ေတာ္ျပီ ေမေမရာ ..ေနာက္က်ေနျပီ။ သြားေတာ့မယ္ ေနာက္မွဆက္ေျပာေတာ့ေနာ္။ ”
ေျပာေျပာဆိုဆုိျဖင့္ ထြက္သြားေသာ သမီးငယ္ ဝတ္ရည္ကိုၾကည့္ကာ ေဒၚခင္တစ္ေယာက္ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။ ဖတဆိုးေလး ျဖစ္ခဲ့လို႔ ငယ္စဥ္ကတည္းက အလိုလိုက္ျပီး ရိုက္ႏွက္ ဆံုးမခဲ့ျခင္း မရွိဖူးတာေၾကာင့္ သမီးျဖစ္သူမွာ ေဒၚခင္ကို ေၾကာက္ရေကာင္းမွန္း မသိ။ ယခုလို ဆယ္တန္းေျဖျပီး အားလပ္ေနခ်ိန္တြင္ သင္တန္းမ်ား တစ္ခုျပီး တစ္ခု တက္မည္ ဆိုကာ ေန႔စဥ္လိုလို အျပင္ထြက္ေနခဲ့သည္။ ေဒၚခင္အေနျဖင့္ တစ္ေယာက္တည္း ရုန္းကန္ကာ သမီးေလး အရြယ္ေရာက္ သည္အထိ ပိုးေမြးသလိုေမြးျမဴ ခဲ့ရတာေၾကာင့္ မသူေတာ္ေတြနွင့္ ေတြ႔မွာကို အရမ္းစိုးရိမ္ေနမိသည္။
မသူေတာ္... ထိုစကားလံုး အေတြးထဲ ဝင္လာသျဖင့္ လႈိက္ခနဲ ျဖစ္ကာ မ်က္လံုး စံုမွိတ္လိုက္မိသည္။ အို...သိပ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းသည္။ ဘဝတြင္ မေမ့နိုင္သည့္ ပံုရိပ္ေတြလည္း ျဖစ္သလို ဘယ္ေတာ့မွ မေတြးခ်င္ေသာ အေၾကာင္းေတြ ျဖစ္သည္။ ယခု သမီးေလး ဝတ္ရည္ကို ထိုကဲ့သို႔ မၾကံဳေတြ႔ေစခ်င္။ မိဘရင္ကို စံုကန္ကာ ရူးရူးမိုက္မိုက္ျဖင့္ ယံုၾကည္အားကိုးခဲ့သူသည္ သူမကို ခါးတီးနာက်ည္းမႈ မ်ားသာ ေပးခဲ့ေလသည္။ ထိုအေၾကာင္းေတြ ျပန္မေတြးခ်င္ေတာ့ပါ။ ေစာေစာစီးစီး မိုက္ဇာတ္သိမ္းသြား ခဲ့တာပဲ သူမအတြက္ ကံေကာင္းလွပါသည္။ အတိတ္က အရိပ္တခ်ဳိ႕ ေတြးမိသြားတာေၾကာင့္ သူမအတြက္ႏွင့္ စိတ္ဆင္းရဲျပီး ကြယ္လြန္သြားရသည့္ အေမ့ကို သတိရလိုက္မိသည္ ။ “ေမေမေရ.. ကြ်န္မေတာ့ ေမေမ့ ဝဋ္ေတြလည္ ေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕” ဟု ေတြးလိုက္မိသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~
၂။
ဆိုဖာေပၚတြင္ ေနၾကာေစ့ တစ္ေျဖာက္ေျဖာက္ စားကာ တီဗီဇာတ္လမ္းတြဲ ၾကည့္ေနေသာ သမီးေလး ဝတ္ရည္ေဘးတြင္ ေဒၚခင္တစ္ေယာက္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
“သမီးေလး ဗီဒီယို ၾကည့္မလား။ ”
“ေမေမဘာကား ငွားထားလိုု႔လဲ ”
“ကာတြန္းကား သမီးရဲ႕”
“ဟြန္း... ေမေမကလဲ ကာတြန္းကားၾကီး။ သမီးက ကေလးမွ မဟုတ္တာ”
“ ေမေမ့ အတြက္ သမီးက အျမဲတမ္း ကေလးပါပဲ ။ ကဲ...ပါ ဒီကားေလး ေကာင္းတယ္ သမီးရဲ႕”
“ဒါဆိုလည္း ၾကည့္မယ္ေလ ။”
ဆိုဖာမွထကာ ငွားထားေသာ ကာတြန္းကားေလးကို ဖြင့္လိုက္သည္။ ဒီကားေလးကို ေဒၚခင္ ေန႔လည္က တစ္ေခါက္ၾကည့္ခဲ့ ျပီးျပီ။ သမီးေလးကို ျပခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္ဖြင့္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုေနာက္ သမီးေဘးက ဆိုဖာတြင္ ျပန္ထိုင္ရင္း ကာတြန္းကားေလးကို အတူၾကည့္ ျဖစ္သည္။
ဇာတ္လမ္း၏ အစတြင္ သစ္ခုတ္သမားတစ္ေယာက္သည္ ပုဆိန္ကို ခါးတြင္ခ်ိတ္ျပီး ထင္းတစ္စည္းကို ထမ္းကာ ေတာလမ္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လာသည္။ သူေလွ်ာက္လာရင္း လမ္းနေဘးရိွ ခ်ဳံတခုထဲမွ ယုန္ေပါက္ေလး တစ္ေကာင္ကို ေတြ႔လိုက္ရတာေၾကာင့္ ဖမ္းယူျပီး ေတာစပ္တြင္ ေဆာက္ထားေသာ သူ႔အိမ္သို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ ယုန္ကေလးအတြက္ အိမ္ေဘးတြင္ ျခံေလးတစ္ခုေဆာက္ကာ ေမြးျမဴထားလိုက္၏။
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ယုန္ကေလးကို အစာေကြ်းရင္း သံေယာဇဥ္ေတြ တိုးပြါးလာပံု၊ သစ္ခုတ္ သစ္ေရာင္းျပီး အားလပ္ခ်ိန္ေတြမွာလည္း ယုန္ကေလးနွင့္ ေျပးလြားေဆာ့ ကစားရင္း သူ၏ အထီးက်န္မႈေတြ ေျပေပ်ာက္လာရပံု၊ အထီးက်န္ တကိုယ္တည္း ျဖစ္ေသာ သူ႔အတြက္ ယုန္ကေလးကို ပို၍ သံေယာဇဥ္ တြယ္လာမိပံုေတြကို ဇာတ္လမ္းထဲတြင္ ရိုက္ျပထားသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ယုန္ကေလးသည္ သူ႔အတြက္အေဖာ္မြန္ ျဖစ္လာရသည္။ သူက ထင္းခုတ္ျပီး ရြာေတြကို သြားေရာင္းကာ သူ႔အတြက္ စားစရာမ်ား ဖန္တီးရသူ ျဖစ္သည္။
ယုန္ကေလးကို ေမြးထားျပီးေနာက္ ယုန္ကေလး အတြက္ပါ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ ဖန္တီးရတာ ပိုလာခဲ့သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ အရြယ္ေရာက္လာသည့္ ယုန္ကေလးအတြက္ မုန္လာဥနီမ်ားကို ယခင္ထက္ ပိုဝယ္ရေတာ့သည္။ သူ႔အတြက္ ရိကၡာပို၍ နည္းသြားရေသာ္လည္း ယုန္ေလးအေပၚ ထားသည့္သံေယာဇဥ္က ယခင္ကထက္ ပိုလာခဲ့သည္။ ဇာတ္လမ္း၏ အစပိုင္းတြင္ ထိုသူ၏ သံေယာဇဥ္ကို ပီျပင္စြာ ရိုက္ျပထားသည္။
ေဒၚခင္တစ္ေယာက္ သူ႔ေဘးမွ သမီးေလးကို ငဲ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။ သမီးငယ္က ဇာတ္လမ္းကို စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ မၾကာခင္ သူေပးခ်င္ေသာ သင္ခန္းစာကို ျမင္ရေတာ့မွာေၾကာင့္ ေဒၚခင္မသိမသာ ျပံဳးလိုက္ကာ တီဗီကိုပဲ ဆက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
အရြယ္ေရာက္လာေသာ ယုန္ကေလးမွာ ထိုျခံေလးထဲတြင္ ေနရသည္ကို မေပ်ာ္မရြင္ ျဖစ္လာသည္။ ကာရံထားေသာ ျခံစည္းရိုး သစ္သားတန္း ေလးမ်ား ၾကားမွ ဟိုးအေဝးရွိ ေတာအုပ္ေလးကို ေငးေငးၾကည့္ေနတတ္လာသည္။ ေတာအုပ္ထဲသို႔ သြားခ်င္ဟန္ရွိသည္။ ထိုသို႔ ျဖစ္ေနသည္ကို သစ္ခုတ္သမားက သတိထားမိဟန္မတူ။ ယခင္ကလိုပဲ အစာေရစာမ်ား ခြဲေဝေကြ်းတုန္း ျဖစ္သည္။ ျခံေလးထဲတြင္ ေဆာ့ကစားေနဆဲ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယုန္ကေလးကေတာ့ ပို၍ မိႈင္ေတြလာခဲ့သည္။
တစ္ေန႔ေသာ နံနက္ခင္းတြင္ သစ္ခုတ္သမားသည္ မုန္လာဥနီေလးကို ကိုင္ကာ ယုန္ေလးကို ေကြ်းရန္ ျခံေလးထဲသို႔ ဆင္းလာခဲ့သည္။ ျခံေလးထဲတြင္ ယုန္ကေလးကို မေတြ႔ရေတာ့တာေၾကာင့္ သစ္ခုတ္သမား ျပာယာခတ္ေနေတာ့သည္။ ယုန္ကေလးအတြက္ စိတ္ပူပင္ကာ ျခံတစ္ခုလံုး လွည့္ပါတ္ ရွာေဖြေသာအခါ ျခံေထာင့္ တစ္ေနရာတြင္ ယုန္ကေလး တူးထားေသာ က်င္းငယ္ကေလးတစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရ၏။ ထိုက်င္းမွ တဆင့္ ယုန္ကေလး ထြက္ေျပးသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ သစ္ခုတ္သမားသည္ ဝမ္းနည္းျခင္း မ်ားစြာျဖင့္ ယုန္ကေလး ထြက္ေျပးသြားေသာ ေတာအုပ္ကေလးကို ေငးၾကည့္ေနမိ၏။
“ယုန္ကေလး ထြက္ေျပးသြားျပီေပါ့ ”
“အင္းေလ သူက အျပင္ထြက္ခ်င္ေနတာေလ ။ ”
သမီးငယ္ထံမွ မည္သည့္အသံမွ ဆက္ထြက္မလာ။ ကာတြန္းကားကို စိတ္ဝင္စားစြာ လွမ္းၾကည့္ေနသည္။
လြတ္ေျမာက္လာေသာ ယုန္ကေလးသည္ ေတာထဲတြင္ စိတ္တိုင္းက် ေျပးလြားေနရ၍ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူးလွ်က္ ရွိသည္။ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္လာသည့္အခါ ေတြ႔သည့္ ျမက္နုေလးမ်ားကို စားရင္း လြတ္လပ္ေပါ့ပါးေနသည့္ သူ႔ဘဝကို ေက်နပ္ေနမိသည္။ စမ္းေခ်ာင္းေလးထဲတြင္ ေျပးရင္းလြားရင္း ေက်ာက္တံုးေလမ်ားေပၚ ခုန္ေပါက္ရင္း ပါတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးကို ေမ့ေလွ်ာ့ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ခ်ဳံပုတ္မ်ားထဲမွ ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားကို ရိုက္ျပထားသည္။
ယုန္ကေလးက သူ႔ကို လိုက္လံေခ်ာင္းေျမာင္းေနေသာ မ်က္လံုးေပါင္းမ်ားစြာ ရိွေနသည္ကိုလည္း သတိမထားမိေပ။ ထိုသို႔ ေျပးလြား ေဆာ့ကစားေနရင္း သူ႔အေပၚ အရိပ္မ်ား မိုးက်လာတာေၾကာင့္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ သူျမင္လိုက္ရသည္က ခုန္အုပ္လာေသာ ေျမေခြးသံုးေကာင္ ျဖစ္သည္။ မၾကံဳဖူးေသာ အေတြ႔အၾကံဳေၾကာင့္ လႈပ္ရွားဖို႔ေမ့ေနခ်ိန္မွာပဲ ေျမေခြးတို႔၏ တစ္စစီ ကိုက္ျဖတ္ ဆြဲငင္ စားေသာက္ျခင္းကို ခံလိုက္ရေတာ့သည္။ တစ္စစီျဖစ္သြားေသာ ယုန္ကေလးႏွင့္ ေအာင္ေသေအာင္သား စားေနေသာ ေျမေခြး သံုးေကာင္ကို ရိုက္ျပထားသည္။ ထိုေနာက္ ျခံဝင္းထဲမွ ေတာအုပ္ထဲသို႔ လွမ္းေမွ်ာ္ေငးေနေသာ သစ္ခုတ္သမားေလးကို ရိုက္ျပကာ ဇာတ္လမ္းကို အဆံုးသတ္လိုက္ေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
၃။
ဇာတ္ကားျပီးသည့္ေနာက္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ သက္ျပင္းခ်သံ တိုးတိတ္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္။
“ယုန္ေလးကလည္း ေကာင္ေကာင္းမြန္မြန္ေနရတာကို ထြက္သြားတယ္ ။ ခုေတာ့ ယုန္လည္းေသ သစ္ခုတ္ သမားလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတာေပါ့။ ”
“ အင္း.. ဟုတ္တယ္သမီး ။ ယုန္ေလးကို ဘယ္သူ သတ္တာလဲ ေတြ႔လိုက္လား”
“ ေျမေခြးသံုးေကာင္ေလ”
“ မဟုတ္ဘူးသမီးရဲ႕ ယုန္ေလးတကယ္ ေသရတာ ေျမေခြးေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး။ ေတာရဲ႕မာယာကို မကြ်မ္းက်င္ဘဲ လြတ္လပ္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ ေသရတာပါ။ ေျမေခြးနဲ႔ မေတြ႔ရင္လည္း တျခားသတၱဝါနဲ႔ေတြ႔မွာပဲေလ”
ေဒၚခင္၏ စကားဆံုးေတာ့ သမီးျဖစ္သူ ေခါင္းငံု႔သြားသည္။ သူေပးခ်င္သည့့္ ဆိုလိုရင္းကို သမီးျဖစ္သူထံ တည့္တည့္မတ္မတ္ ပစ္လႊတ္နိင္လိုက္ျပီ ဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္၏။ ေဒၚခင္က သမီးျဖစ္သူကို ခ်စ္ျမတ္နိုးစြာ ၾကည့္လိုက္သည္။ သမီးက ေတြေတြေလး ေငးေနဆဲ။
ထိုေနာက့္ သမီးငယ္ကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲေပြ႔ကာ ေခါင္းေလးကို ပြတ္ေပးရင္း သူ႔ရင္ထဲမွ လႈိက္လိႈက္လွဲလွဲ ထြက္ေပၚလာေသာ စကားလံုးမ်ားကို သမီးေလးအား ေျပာျပလိုက္သည္။
“ ေမေမ့ရင္ခြင္ရဲ႕ အျပင္ဘက္က ေလာကဆိုတာ ခုနက ေတာအုပ္ထက္ အႏၱာရယ္ မ်ားပါတယ္ သမီးရယ္။ တကယ္ေတာ့ သမီးက ေမေမ့ရဲ႕ ယုန္ကေလးပါ ။ ”
ဧည့္ခန္းထဲတြင္ျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ သားအမိႏွစ္ေယာက္ အေတြးမ်ားျဖင့္ ကိုယ္စီ ျငိမ္သက္လွ်က္ ရွိသည္။
မိခင္ျဖစ္သူ၏ အေတြးထဲမွာ သမီးေလးကို မၾကာခင္ တစ္ေန႔တြင္ ျခံကေလးထဲမွ ထြက္ေျပးခဲ့ဖူးသည့္ ယုန္ကေလး တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကို စိတ္အားတင္းကာ ေျပာျပရအံုးမည္ ဟု ေတြးေနမိသည္။
သမီးျဖစ္သူကေတာ့ သမီးကေမေမ့ရဲ႕ ယုန္ကေလးပါ ဆိုသည့္ စကားကို အထပ္ထပ္ ၾကားေယာင္ေနမိေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင္႔
ျမတ္မြန္
ျမတ္မြန္
.jpg)
